Wim Rijsbergen was nog maar negentien jaar toen hij in de zomer van 1971 door Feyenoord werd weggeplukt bij PEC Zwolle. Dat was een opmerkelijke transfer, niet alleen omdat de jonge verdediger er slechts één seizoen in de eerste divisie had opzitten, maar ook omdat hij zwakke enkels had. 'Ballet-enkels', noemde hij ze zelf. Rijsbergen: “Bij het Nederlands jeugdelftal zeiden ze dat ik er nooit het betaalde voetbal mee ging halen. Ik zwikte er al doorheen als ik op een kiezeltje stond.”
Met elke training en elke wedstrijd flink wat tape om zijn enkels kon hij de strijd toch aan. En een strijd moest hij ook daadwerkelijk aangaan om bij Feyenoord zijn plekje te veroveren. Rijsbergen: “Ik kwam naar De Kuip om Rinus Israel en Theo Laseroms op te volgen. Dat moest soms met twee benen vooruit.”