16 oktober 2018

Valse noot werd passend slotakkoord

Zoals Ove Kindvall geldt als beste Feyenoordspits aller tijden, staat Eddy Pieters Graafland met recht te boek als Feyenoords beste doelman ooit. De in 1958 bij aartsrivaal Ajax weggekochte goalie beleefde zijn hoogtijdagen in de jaren zestig. De veelvoudig international was een vaste waarde onder de lat in De Kuip tijdens het meest succesvolle decennium uit de geschiedenis van Feyenoord. Het was een periode waarin de club vier landstitels en twee KNVB-bekers wist te winnen. Na elf jaar trouwe dienst leek de schitterende carrière van Pieters Graafland echter op een valse noot te gaan eindigen.

Verantwoordelijk daarvoor was de Oostenrijkse coach die in de zomer van 1969 aantrad. Ondanks het feit dat Ernst Happel (want daar hebben we het over) van zijn voorganger een team erfde dat zojuist de dubbel had weten te winnen, wilde hij zijn stempel op het elftal drukken. De meest prominente slachtoffers van zijn dadendrang waren de veteranen Cor Veldhoen en Eddy Pieters Graafland. De 35-jarige doelman had onheil kunnen ruiken toen Happel kort na zijn aanstelling een aanpassing eiste van het contract van Pieters Graafland. Die was met technisch manager Guus Brox overeengekomen dat hij niet voor het tweede elftal beschikbaar hoefde te zijn. Dat speelde zijn wedstrijden namelijk op zaterdag en op die dag was Pieters Graafland actief in zijn sportwinkels. Pieters Graafland: “Dat was nooit een probleem geweest, het was ook nooit aan de orde want ik speelde toch gewoon altijd in het eerste.”

Eddy Pieters Graafland meet een jongen een schoen aan

Happel wilde niets weten van die afspraak en riep Pieters Graafland bij zich. “Ik zie hem nog zitten in zijn geruite hemd en met dat priemende vingertje,” herinnerde de doelman zich later, “Das geht nicht, zei hij. Als ik zeg dat je in het B-elftal moet spelen, speel jij in het B-elftal. Ik was de eerste keeper, aanvoerder ook en had net een van mijn beste seizoenen ooit achter de rug. Dus ik wilde mijn contract niet tekenen. Groot conflict. Uiteindelijk belde Brox me op en hij zei: joh, hoe vaak zal het nou gebeuren? Toen heb ik toch maar getekend. Maar bij de eerste wedstrijd van het seizoen stond Eddy Treijtel op doel en zat ik op de bank. Ik heb dat seizoen niet meer gespeeld en we hebben geen woord meer gewisseld.”

De keuze voor Treijtel bleek geen gouden greep voor de Oostenrijkse oefenmeester. Naar mate de druk richting de ontknoping van het seizoen toenam, ontpopte de nog maar 23-jarige doelman zich steeds nadrukkelijker tot een bron van onrust. De maat was vol toen Treijtel uit tegen Ajax de hoofdschuldige was aan het verspelen van een 1-3 voorsprong. Pieters Graafland: “Toen werd ik de volgende ochtend door Happel ontboden en hij zei: jij moet spelen tegen Celtic. Dat doe ik niet, antwoordde ik. Met het mes op tafel, hoor. Ik zei: mijn hele carrière heb je verpest door me dit seizoen ernaast te zetten en nu moet ik opeens spelen in de belangrijkste wedstrijd van het seizoen. Ik ben niet meer honderd procent gemotiveerd en niet meer in vorm. We hebben elkaar echt de huid volgescholden, hard tegen hard. Maar ja, dat ging toch knagen bij mij natuurlijk. ’s Avonds heb ik thuis een stuk hardgelopen en wat oefeningen gedaan om te zien of ik nog fit was. Dat was ik en toen heb ik besloten het toch te doen.”

De inmiddels 36-jarige Pieters Graafland keepte in Milaan een sterke wedstrijd en verrichtte in de verlenging, bij een 1-1 stand, een cruciale redding. Zo kreeg een carrière die met een valse noot had dreigen te eindigen toch nog een passend slotakkoord. Pieters Graafland: “Stond ik daar ineens met de Europacup I omhoog. Dat was wel een overwinning hoor. Als eerste Nederlandse club, dat ik daar bij ben geweest, dat was fantastisch. En weet je wie het eerste bij me was na het laatste fluitsignaal: Happel. Wir haben es geschaft, wir haben es geschaft. Ik hoor het hem nog zeggen. Een half jaar later, nadat ik inmiddels was gestopt, heeft hij me nog gezegd dat hij een fout had gemaakt door me dat seizoen op de bank te zetten. Nou, dat was wat hoor, de grote Ernst Happel die een fout toegaf.”

Bronnen:
- Alle citaten: Jong, Joost de, ‘Gek van keepen, ziek van een tegengoal’, in: Feyenoord Magazine, 7e jaargang, nummer 6, januari 2014, blz. 38-41.