Bepaalde spelers, trainers en bestuurders hebben een cruciale rol gespeeld in de geschiedenis van Feyenoord. Het zijn dergelijke grootheden uit de clubhistorie die in aanmerking komen voor opname in de Feyenoord Hall of Fame.
Leen van Zandvliet (voorzitter 1911-1918, 1925-1939)
Het was voorzitter Leen van Zandvliet die, naar aanleiding van de enorme toestroom van publiek bij wedstrijden van de club, besloot dat Feyenoord toe was aan een stadion met ruimte voor tienduizenden bezoekers. De inspanningen van Van Zandvliet resulteerden in de bouw van het Stadion Feijenoord.
Kees Pijl (speler 1916-1932)
De productieve spits Kees Pijl kwam terecht bij Feyenoord toen de vereniging waarvoor hij actief was in de club opging. Hij was een prominent onderdeel van het team dat Feyenoord in de jaren ’20 naar de top van het Nederlands voetbal bracht, met als bekroning het winnen van de landskampioenschappen van ’24 en ’28.
Puck van Heel (speler 1923-1940)
Puck van Heel was de beste speler die Feyenoord in de vooroorlogse periode voort wist te brengen en misschien wel de beste ooit. Hij was betrokken bij alle grote successen (vijf titels en twee bekers) die de club voor de oorlog wist te behalen. Van Heel speelde 64 interlands en was daarmee lange tijd recordhouder.
Lees meer...
Richard Dombi (coach 1935-1939;1951-1952; 1955-1956)
De Oostenrijk-Hongaarse trainer Richard Dombi was gedurende drie periodes als coach actief bij Feyenoord. Hij dankt zijn faam met name aan de eerste periode, toen de club twee landstitels won. Onder leiding van de joodse Dombi speelde het team kort combinatiespel uit de Midden-Europese school.
Lees meer...
Cor Kieboom (penningmeester 1926-1939; voorzitter 1939-1967)
Meer dan veertig jaar lang zette de legendarische bestuurder Cor Kieboom zich in voor de club. Als penningmeester was hij nauw betrokken bij de bouw van De Kuip en als voorzitter legde hij, na de invoering van het betaald voetbal, met een uitgekiend transferbeleid de basis voor Feyenoords grootste bloeiperiode.
Lees meer...
Coen Moulijn (speler 1955-1972)
De van stadsgenoot Xerxes afkomstige linksbuiten Coen Moulijn groeide al snel uit tot een ware publiekslieveling. Zijn beste jaren beleefde hij in de jaren zestig, toen hij regelmatig voor het Nederlands elftal uitkwam, maar het absolute hoogtepunt van Moulijns carrière was het winnen van de Europacup I in 1970.
Cor Veldhoen (speler 1956-1970)
Cor Veldhoen was een snelle en technisch begaafde verdediger afkomstig uit de eigen jeugd. Veldhoen was in de jaren '60 een vaste waarde in het eerste team van Feyenoord en bracht het uiteindelijk zelfs tot aanvoerder. De rechtsbenige linksback vormde op de linkerflank een ijzersterk duo met Coen Moulijn.
Lees meer...
Ove Kindvall (speler 1966-1971)
Ove Kindvall was zonder twijfel de beste spits die ooit voor Feyenoord uitkwam. De Zweed scoorde in de 144 competitiewedstrijden die hij voor de club speelde liefst 129 doelpunten (een fenomenaal gemiddelde van 0,90 doelpunten per wedstrijd). Kindvall was lange tijd de maat waaraan elke Feyenoord spits gemeten werd.
Lees meer...
Wim Jansen (speler 1965-1980, coach 1991-1992)
Wim Jansen was een echte clubman, die al op zijn tiende lid werd van Feyenoord. De 65-voudig international speelde twee WK-finales, in 1974 en 1978. Jansen keerde begin jaren ’90 terug als coach en wist twee KNVB-bekers te winnen. Daarna werd hij technisch directeur en later technisch adviseur.
Wim van Hanegem (speler 1968-1976, 1981-1983; coach 1992-1996)
Wim van Hanegem vormde met Hasil en Jansen begin jaren ’70 het beste middenveld uit de Feyenoordgeschiedenis. De geniale linksmidden wordt alom erkend als één van de beste Nederlandse voetballers ooit. Ook als coach was Van Hanegem succesvol en bracht hij Feyenoord in het seizoen ’92/’93 het eerste kampioenschap in negen jaar.
Ernst Happel (coach 1969-1973)
De Oostenrijkse succescoach Ernst Happel wist met Feyenoord in 1970 de Europacup I en de Wereldbeker te winnen en een jaar daarna het landskampioenschap. Hij zou later met HSV een tweede Europacup winnen. Op het WK’78 in Argentinië was Happel actief als bondscoach van Nederland.
Ben Wijnstekers (speler 1976-1988)
Bennie Wijnstekers was een dynamische en effectieve back die jarenlang aanvoerder van Feyenoord was en samen met ploeggenoten Sjaak Troost en Joop Hiele zo ongeveer de laatste van de echte clubmannen vertegenwoordigde. Wijnstekers won in 1984 de dubbel en speelde 36 interlands, de meerderheid als captain.
Ruud Gullit (speler 1982-1985; coach 2004-2005)
De van Haarlem afkomstige rechtsbuiten Ruud Gullit ontpopte zich tot grootste talent van de club. Hij maakte deel uit van het team dat de dubbel won in 1984. Velen hebben hem zijn vertrek naar PSV nooit vergeven. Gullit boorde de club daarmee een miljoenentransfer door de neus. Als coach was hij weinig succesvol.
Jorien van den Herik (voorzitter 1992-2006)
Jorien van den Herik bracht Feyenoord (in ’91 eerst als penningmeester en vanaf ’92 als voorzitter) met daadkrachtig leiderschap terug van de rand van de financiële afgrond. Op zijn ‘dictatoriale’ manier van besturen bestond kritiek. Ten onrechte, want toen Van den Herik later de teugels liet vieren gleed de club prompt weer weg in wanbeleid.
John de Wolf (speler 1989-1994)
De onverzettelijke centrumverdediger begon zijn Feyenoord carrière met een zware blessure, maar groeide daarna uit tot het symbool van de wederopstanding begin jaren negentig. Hij was de natuurlijke leider van een team dat op strijdlust en inzet vier KNVB-bekers en een landskampioenschap wist te winnen.
Paul Bosvelt (speler 1997-2003)
Paul Bosvelt was aanvoerder en aanjager van het team dat in 2002 de UEFA-Cup won. De enigszins onderschatte centrale middenvelder koppelde inzet en duelkracht aan diepgang en scorend vermogen. Bosvelt behaalde samen met o.a. Kees van Wonderen en Julio Cruz in het jaar ’98/’99 ook een landskampioenschap.
Pierre van Hooijdonk (speler 2001-2003, 2006-2007)
Pierre van Hooijdonk was een kopsterke en uitermate controversiële spits. Hij vertrok bij bijna elke club waar hij speelde met een conflict, zo ook bij Feyenoord. Van Hooijdonk bracht de club in 2002 echter de eerste Europacup in bijna 30 jaar en was zonder meer de grootste vrijetrappenspecialist die ooit voor Feyenoord uitkwam.