“Nee, ik heb nooit veel gewonnen met Feyenoord. Ja, alleen de Zilveren Bal. En één keer de toss.”(Feyenoord Magazine, 6e jaargang, Nummer 11, Juni/Juli 2013, p.45)
8 december 2021
Over Feyenoord gesproken...
28 november 2021
13 november 2021
Over Feyenoord gesproken...
“Balletenkels. Bij het Nederlands jeugdelftal zeiden ze dat ik er nooit het betaalde voetbal mee ging halen. Ik zwikte er al doorheen als ik op een kiezeltje stond. Zonder tape om mijn enkels voetballen was onverantwoord. Wat het toch misgegaan, dan zette dokter Abarbanel er een spuit in. Hem noemden we de speerwerper. Je hoefde alleen maar te hoesten of je had al een spuit in je kont zitten.”(Feyenoord Magazine, 9e jaargang, Nummer.3, Oktober 2015)
11 oktober 2021
Over Feyenoord gesproken...
“Toen ik József Kiprich voor het eerst zag, dacht ik dat hij de buschauffeur was. Hij bleek mijn concurrent en een hele goede spits.”(Voetbal International, 27 mei 2020)
2 september 2021
Feyenoord in beeld
1972: Dick Schneider ziet hoe WIm Jansen een MVV'er zijn hielen laat zien. |
(Nationaal Archief/Anefo, Fotograaf: Rob Mieremet, CC0)
12 augustus 2021
Over Feyenoord gesproken...
“Toen ik in 1957 bij Feyenoord kwam, was de ploeg niet in balans, maar in de jaren die volgden, ging het steeds beter. Het was niet mijn beste besluit om na drie jaar te vertrekken bij Feyenoord. Bij Saint-Étienne ging het niet zo goed, terwijl Feyenoord juist twee jaar op rij kampioen werd. Achteraf ben ik blij dat ik in elk geval heb meegewerkt om het team op een hoger niveau te krijgen.”(Feyenoord Magazine, 10e jaargang, nummer 7, februari 2017)
20 juli 2021
Piet Romeijn en de arbitrale onbenul
Toen Piet Romeijn in 1962 de kans kreeg om voor Feyenoord te tekenen, hoefde de rechtsback van SVV niet lang na te denken. “Ik kon ook naar Sparta, PSV en GVAV, maar toen ik hoorde dat Feyenoord mij wilde hebben, was het snel geregeld,” aldus de Schiedammer. “Het grote Feyenoord, daar wilde ik heen. Dat was mijn wens. Ik kwam als opvolger van Gerard Kerkum en heb eerst nog een seizoen in het tweede gespeeld. Daarna kwam ik erin en ben ik er eigenlijk nooit meer uitgegaan.”
In december 1969 had Romeijn inmiddels een indrukwekkend CV bij elkaar gespeeld. Niet alleen had hij deel uitgemaakt van het team dat in 1965, als eerste in de Nederlandse voetbalgeschiedenis, de dubbel had weten te winnen, maar in 1969 had hij dat indrukwekkende staaltje nog eens herhaald. Ook had hij zijn debuut gemaakt in het Nederlands elftal en vier interlands gespeeld.
21 juni 2021
Over Feyenoord gesproken...
“Voorafgaand aan de kampioenswedstrijd in 1999 reed ik vanuit mijn woonplaats Utrecht naar De Kuip. Onderweg zag ik bij elk benzinestation mensen met Feyenoord-vlaggen en -sjaals.”(Feyenoord Magazine, 10e jaargang, nummer 7, februari 2017, p.36)
7 juni 2021
Feyenoord in beeld...
1967: Willem van Hanegem lost een schot tegen FC Utrecht. |
(Nationaal Archief/Anefo, Fotograaf: Rob Mieremet, CC0)
20 mei 2021
Over Feyenoord gesproken...
“Ik had hier nooit weg moeten gaan. In 1973 kon ik voor drie seizoenen bijtekenen. Ik deed het niet, zag er niets in de kinderen elke dag van Rotterdam naar de internationale school in Den Haag te brengen. Het werd terug naar Oostenrijk. Terug naar huis zou je zeggen, maar het was de grootste fout die ik ooit gemaakt heb. Bij Feyenoord zat ik op de top van mijn leven. Ik had Rotterdammer moeten worden.”Bron: Feyenoord Magazine, 11e jaargang, Nummer 4, November 2017, p.24
10 mei 2021
Creatief communiceren met Rob Jacobs
Je hebt het als trainer van Feyenoord niet altijd even makkelijk. Zeker niet als de club onder druk staat vanwege tegenvallende prestaties. Los van alle ideeën en verwachtingen die de buitenwereld koestert, krijg je dan ook binnen de club vaak te maken met allerlei mensen die willen dat je zaken anders aanpakt. Zelfs iets dat toch echt puur de taak van een trainer lijkt, zoals het maken van een opstelling, is in zo'n situatie niet onproblematisch. Welke beslissing je ook neemt, er is altijd wel iemand die het er niet mee eens is. Zijn het niet spelers die buiten de boot vallen, dan is er wel een voorzitter of technisch directeur, die het beter denkt te weten.
Rob Jacobs had als trainer van Feyenoord zo zijn eigen manier om met dat soort situaties om te gaan. Jacobs had al het nodige meegemaakt als trainer. Hij had zich met Excelsior vier seizoenen lang in de Eredivisie weten te handhaven en met Roda JC de finale van de KNVB-beker weten te bereiken. Ook de keerzijde van de medaille had hij ervaren, toen hij bij FC Groningen tijdens een teleurstellend seizoen ontslagen werd. Het soort druk waar Jacobs bij Feyenoord mee te maken kreeg was echter van een geheel andere orde.
9 april 2021
Over Feyenoord gesproken...
“Ze zeiden: Henk Bijl, dat is een showkeeper. Niet dat ik daar boos om werd hoor, maar dat was gewoon niet waar. Je denkt toch niet dat een keeper ook maar de tijd heeft om te denken: "Nou ga ik eens mooi naar die bal toe"? Dat was gewoon mijn stijl van keepen.”Bron: Het Vrije Volk, 17 april 1973, p.9
15 maart 2021
Feyenoord in beeld...
Februari 1969: Ove Kindvall passeert ADO-doelman Ton Thie |
Bron: Nationaal Archief/Anefo, Fotograaf: Jac. de Nijs, CC0
5 maart 2021
Over Feyenoord gesproken...
“Bij Feyenoord kwam ik in een elftal dat het mooiste voetbal speelde dat ooit in Nederland te zien was geweest. Wim Landman, keeper van SHS, zei daarover na een 1-5 nederlaag: 'Dit is geen voetbal, maar hogere wiskunde'. Met dat voetbal werden we vier maal kampioen en wonnen we twee keer de dubbel.”Bron: Hand in Hand, juni 2020,
20 februari 2021
Als de maat vol is...
De toekomst lachte Wim Rijsbergen toe in de zomer van 1974. In zijn tweede seizoen als basisspeler had de tweeëntwintigjarige verdediger met Feyenoord de UEFA Cup en het landskampioenschap gewonnen. Zijn sterke spel voor de Stadionclub had hem, als klap op de vuurpijl, een plek in het Nederlands Elftal opgeleverd dat in Duitsland met fantastisch spel de finale van het Wereldkampioenschap Voetbal bereikte. Topclubs meldden zich voor het talent.
Wat hij niet kon voorzien was dat die zomer, achteraf bezien, het hoogwaterpunt van zijn carrière zou blijken. Rijsbergen: “In 1974 hadden we een mooi seizoen, maar eigenlijk werd het hier steeds minder. Op het veld deden we ons best, maar zoiets moet van twee kanten komen. Feyenoord was te zuinig, het management zorgde niet voor een selectie waarmee je kon strijden. De club wilde jarenlang voor een briefkaart op de eerste rij zitten.”
11 februari 2021
Over Feyenoord gesproken...
“Toen mijn moeder overleed, stond Dirk nog dezelfde dag bij ons voor de deur. Dat ook zo'n grote speler met je meeleeft en zijn emoties durft te tonen vond ik mooi. Het gaf me ook kracht. Dirk heeft hetzelfde meegemaakt, toen zijn vader overleed. Hij heeft daar toen met me over gepraat. Wat hij toen voelde, waar hij toen iets aan had. Daar heeft hij me toen rustig mee gekregen en daar ben ik erg blij mee.”Bron: Feyenoord Magazine, Juni 2018
29 januari 2021
Feyenoord in beeld...
Oktober 1957: Cor van der Gijp in actie tegen Ajax. |
Bron: Nationaal Archief/Anefo, Fotograaf: J.D. Noske, CC0
19 januari 2021
Over Feyenoord gesproken...
"Toen we de kampioenswedstrijd tegen Willem II gingen spelen en ik hem vroeg of ik op de bank zou zitten, zei-ie ja. Ik liet er nota bene een toernooi in Cannes met Jong Oranje voor schieten. Maar zondags in Tilburg mocht Sjaak Troost, geblesseerd en al, wél op de bank zitten en ik werd naar de tribune verbannen. Je begrijpt, dat ik dan ook niet zo positief kan zijn over Thijs. Ik heb altijd het idee gehad dat voor hem maar één ding telde: als mijn haar maar goed zit."Bron: Het Vrije Volk, 24-03-1990
12 januari 2021
Teun van Pelt en de strafschop voor spek en bonen...
Na afloop van de wedstrijd Ajax - Feyenoord op 13 oktober 1957 gebeurde iets opmerkelijks. Nadat de elftallen het veld hadden verlaten, kwamen twee spelers het veld weer op. De één was Ger van Mourik, de rechtsback van Ajax. De ander was Teun van Pelt, de achttienjarige doelman van Feyenoord. Van Pelt had die wedstrijd zijn debuut in het eerste van Feyenoord gemaakt. De twee werden vergezeld door de scheidsrechter, Jan Bronkhorst, en door de aanvoerder van Feyenoord, Gerard Kerkum. Er werd een strafschop genomen.
Waarom was dit zo opmerkelijk? Nou, bijvoorbeeld omdat het plaatsvond dertien jaar voordat strafschoppenseries hun intrede zouden doen in het voetbal. Die zouden, enkele lokale voorbeelden daargelaten, namelijk pas in 1970 worden ingevoerd als manier om een ontmoeting te beslissen. Er was bovendien ook helemaal geen sprake van een gelijkspel of van een bekerduel. Feyenoord had deze competitiewedstrijd met 1-2 gewonnen, dankzij doelpunten van Cor van der Gijp en Daan den Bleijker. Ook hield de arbiter het bij één genomen penalty, die raak werd geschoten. Van een strafschoppenreeks was dus geen sprake.
4 januari 2021
Over Feyenoord gesproken...
"Ik heb veel aan hem te danken, we hadden echt een klik. Het was heerlijk dat er een trainer kwam met wie ik echt kon praten en die mij begreep. En niet alleen mij, maar ook de andere spelers. Hij gaf ons een ander, lekkerder gevoel."Bron: Feyenoord Magazine, 11e Jaargang, Nummer 2, September 2017