14 december 2020

Hoe Parijs bijna het München van Feyenoord werd

“We wisten niet meer hoe we het hadden. Ik dacht werkelijk: het is gebeurd.” Aldus Pierre Vermeulen over een moment in de zomer van 1982 waarop Feyenoord, of liever Parijs, bijna terecht kwam op een bijzonder luguber lijstje. Een lijstje met daarop namen als München, Superga en Zanderij. Plekken waar vliegtuigrampen ook voetbalrampen werden.

Superga was het eerste vliegtuigdrama dat het voetbal trof. Op die heuvel in de buurt van Turijn ging in 1949, op de terugweg van een oefenwedstrijd tegen Benfica, Il Grande Torino verloren, het team dat het Italiaanse voetbal in de jaren veertig volkomen had gedomineerd. De meest bekende ramp is ongetwijfeld die van München negen jaar later. Daarbij liet, op de weg terug van een Europacupwedstrijd, een groot deel van de Busby Babes van Manchester United het leven. Bij die twee drama's bleef het niet. In de jaren die volgden is het lijstje van vlieg- en voetbalrampen uitgegroeid tot meer dan een half dozijn.

Even leek Feyenoord daar dus bij te komen. Dat het niet ging om uit de hand gelopen vliegangst van de kant van de Limburgse linksbuiten, beaamde verzorger Gerard Meijer, die al meer dan twintig jaar vliegervaring had met Feyenoord. “Ik heb al van alles meegemaakt, tot twee noodlandingen, motorpech en een gebroken vleugel toe, maar ik heb nog nooit zo in de rats gezeten als nu.”

Feyenoord staat op het punt om af te reizen naar Japan
Mei 1982: Feyenoord staat op het punt om af te reizen naar Japan

De club was op de weg terug uit Japan, waar men een aantal vriendschappelijke wedstrijden had gespeeld. Bij gebrek aan een directe verbinding, zou in Parijs een tussenlanding gemaakt worden. Boven de Franse hoofdstad kwam het toestel echter in noodweer terecht. Terwijl de landing al was ingezet kreeg de Boeing 747 plotseling een enorme dreun te verwerken en werd vervolgens hevig door elkaar geschud in zware turbulentie. Tot hun afgrijzen moesten de Feyenoorders toezien hoe stewardessen voorbereidingen voor een noodlanding troffen, door de deuren alvast te ontgrendelen.

Hoe anders zou de Feyenoordgeschiedenis, maar ook de Nederlandse voetbalgeschiedenis, verlopen zijn als het inderdaad tot een ramp was gekomen? Hoewel er geen team met dezelfde allure als het grote Torino of de Busby Babes aan boord zat, hebben we het wel over de helft van het team dat Feyenoord in 1984 de dubbel zou schenken. Een club die zo armlastig was als Feyenoord op dat moment zou de sportieve klap van het verlies van mannen als Troost, Wijnstekers en Duut nooit hebben kunnen opvangen. Dan zou Johan Cruijff dus nooit die fantastische lange neus naar Ajax als uitroepteken achter zijn carrière hebben kunnen zetten. Er zou twintig jaar hebben gezeten tussen het kampioenschap van 1974 en dat van 1993. Als het tenminste in 1993 nog tot een kampioenschap gekomen zou zijn, want ook clublegende en trainer van dat kampioensteam Willem van Hanegem bevond zich aan boord.

Maar goed dus, dat de bovenstaande vraag een puur hypothetisch karakter heeft. De piloten slaagden er in om de landingspoging af te breken en besloten uit te wijken naar Londen. Daar werd de nacht doorgebracht en ongetwijfeld een borreltje of twee gedronken op de goede afloop. Met een ander vliegtuig vlogen de Feyenoorders de volgende dag, dit keer zonder incidenten, naar Schiphol.

Bron: Alle citaten, Het Vrije Volk, 12 juni 1982.